Hashtag diye bir kavram girdi hayatımıza. Yazının başlığı da buna dokunur tarzda olsun bari içeriği bambaşka diyarlara kısaca yol alacak olsa da.
İş hayatımın sanırım en yoğun birkaç haftasını geride bıraktıktan sonra fiziksel ve zihinsel olarak toparlanmak adına 2 gün izin kullanmaya karar verdim. Hiçbir program yapmadan, saksıyı İstanbul dışına çıkarmadan, dipten yükselerek gelen tavana boş boş bakma hissiyatı ile. Yok yok tükenmişlik sendromu değil ama biraz park etme ihtiyacı. Yoga matıma geri dönüş, dostlarla keyifli buluşmalar, merak edilen birkaç filmi sinema salonunda izlemenin keyfi (hem de öğle saatlerinde) ve cikletten çıkan birkaç tatlı detay daha.
Programların hepsi çok keyif pek huzur ama normal şartlarda ofiste/işte olmam beklenen saatlerde içinde olduğum anların tadında anarşik bir lezzet seziyorum alttan alttan bana daha da keyif veren :) Şunu fark ediyorum tekrar ve tekrar buna benzer durumlarda, ofislerimizde kalarak dışarıda ve ve hayatta keşfedilecek onlarca deneyimi, öğrenmek, denemek, derinleşmek adına, erteliyoruz... Bu sebeple fırsat buldukca o zaman #ofisdisindahayat var yazdıracak anlara ;)
