Ben artık söyleyemiyorum...

Benim içimden geleni söylemiş ki en sevdiğim kadınlardan biri... Bazen bunu hissettirir "birşeyler", ne kadar önemli ve değerli oldukları gerçeğini düşünmemeye çalışırsın, kalbin ve zihnin inkar etse de sonuna kadar....

Sonra bir şarkı daha dinlersin aynı kadından...



Yolun zorunu yürümüştüm ben
Tanıştığımız zaman
Sen dalgalanmaktaydın elvan elvan
O yüzden tam olarak
Hissedemedin sen içimi
Hala kulağımda çınlıyor
O alaycı kahkahan

Haberin yoktu henüz cilvesinden aşkın
Sarsılmıyordun hiç ay tutulmasından
O kadar taşkın o kadar açtın ki
Düşmen kaçınılmazdı arzın ortasından

Pişman olduğun zaman
Zevke doyduğun zaman
Huzur bulduğun zaman
Dönebilirsin

Ben yine burada olacağım
Yaralarını saracağım
Seni anlayacağım
------0--------

Yoruldum... Artık kaybolma vakti... Dinginleşme vakti...
Bu blog a çok fazla takılmama vakti