Once 7 saat farki sevdim... geriye dogru kocaman bir yedi... hatta sekiz artik...
Binlerce km.. Onlarin diliyle binlerce mil...
Sonra balkonumuzun baktigi komsu bahcenin aslinda benim disimda ne kadar cok insan tarafindan gorulmek istendigini fark edip sirittim...
Toplam 3 kez kayboldum, cok yurudum, cok yoruldum...
Klavye tuslarinda en gerekli hallerde noktayi unuttum...
Bilmedigim birsuru yoldan gectim, yeni isimler isittim..
Fotograf makinami sisirdim..
Mail attim, cevap bekledim...
Simdi de eve donusu bekliyorum...
Henuz buyuk hikayem icin ozneleri bulup cumleleri kuramadim...
soru mu? degil? ama yine de cevabi bilen?
7 comments:
aaaa hani bana haber verecektin ? :-((
hayirsiz cikti hayirsiz :)
neredesin bakim sen???
Dideeeeem :) wallahi iki gece ve toplasan bir gun surtmece :) sen istanbul a gelince artik :)
UBP nifaklik kanimizda var di mi!!!
Duyguuuuu :) kurabiyelerine ne kadar da bayildigimi anlatacagim bir mail ile cvp. veriyim mi sana :)
bilmem valla, yazdim bunu bir tarafa... haberin olsun!! ben de diyordum Burcu Hanim gelecek, gezdirecegiz, onu alip muzelere gidecegiz ama nerde???
Burcummm e hadi gel artık. Ben türk kahvesini hazırlıyorum;şöyle bol sohbetli meşhur kahve muhabbetimiz; nasıl özledim seni..
Yok valla nifak degil... Arar insan gelince di mi
Post a Comment