ha ha :)
Ama gerçekten böyleydi! Yani 15 sene kadar öncesinden bahsediyorum!
Kar yağar, sokakları çocuk basar, kızağı olan kızağıyla, olmayan leğen ve torbayla bağırış çağırış, çığlık kıyamet evimizin önündeki o en keyifli bayırda kayardı!
Kaymaktan yorulanlar dinlenmek için kardan adam yapardı!
Evden havuç, zeytin vs. kapıp kozmetik rötuşlar ile eserler sonlandırılırdı.
Sonra sevimsiz kartopu savaşları!
Şanslıysan yüzünün ortasına iyice sertleştirilerek gülle haline getirilmiş kartopu yemeden olaydan kurtulurdun!
Genelde gece yağardı kar bizim orada. Kimseler çıkmadan ilk ben ayak izlerimi bırakmak isterdim, hatta tepinmek, hatta hepsini ben bozmak isterdim...
Bir keresinde formika bir mutfak masası bulduk sokakta. Niye bulduysak???Hani üstü krem rengi, parlak ve kaygan olanlardan.
Masayı ters çevirip 5 kişi bindik tepesine. Meşhur bayırın ucuna geçtiğimizde eğlence ve heyecan yerini korkuya bırakmıştı ama içimizdeki kurtlar partiye devam şeklinde.
Bıraktık kendimizi aşağıya doğru ve korkunç bir hızla kaymaya başladık.
Parkın taş duvarlarına toslayıp sağa sola dağıldığımızda gülmekten katılmıştık! Gülmekten ve tıkış tıkış giyinmekten altına kaçıranlar bile olmuştu!
Karla boğuştuktan sonra eve gidilir!
Önce kapıda silkelenilir! Sonra kaloriferin yanında elbiselere veda edilir.
Torbayla kayıldıysa şayet ıslanan popo kalorifere yapıştırılır.
Sonra yerdeki pufun üstüne pofff diye yatılarak ayaklar kalorifere dayanır ve büyük ihtimalle uykuya dalınırdı...
Şimdi yine kar yağıyor ama bu kareler olmuyor... Sokaktan eve kaçmak için çabalıyor hatta keşke hiç çıkmasam diyorum... Montumun üstüne düşen kar tanelerinin şekilleriyle yine büyüleniyorum amaaaa kız & erkek külotlu çorap, ıslak popo, ılık süt, şişik bademcik günlerini de özlüyorum...
7 comments:
bu sefer yazmaktan kendimi ali koyamadim. senin bu yazdigin seyleri yasayan bi donem vardi... biz ona 80'ler diyoruz. o zamanlar biz cocuklarin birlikte yapacak cok seyleri vardi. artik internet, play station gibi seyler cikti mertlik bozuldu. cocuklarimiz daha bir farkli yetisiyor. Buna yetistirme tarzindaki evrim diyebiliriz. kardan adam ve legenle kaymak disinda, benim coculugumda, her gun top oynanir, misket, gazoz kapagi, Ok ve yay, agaca tirnanma, boru ile kulahi binanin tepesine atmak gibi oyunlarimiz vardi. bunlar o donemin yasantilariydi. simdi ise sadece msn'den mesajlasiyoruz!!! bence yeni nesil bunlarin nasi duygular oldugunu anlayamayacaklar...
benim cocuklugumda bizim oralara hic kar yagmazdi:(, karda yurumeyi bile ben liseden sonra ogrendim, onceleri yengec yengec hatta dengemi korumaya cabalardim :) bi de mesela kar yaginca okullar tatil olurdu heryerde Adana haric, ben tv karsisinda zip zip ziplardim, biye biz tatil diiliz diye :))
bu arada bu mehmet the col aslani acaba bir donem hilton'da calisan, benim cost controller tolga'nin arkadasi, beraber bir fb macini istiklal'de north shields'da izleyip sonra caddeye sampiyonluk kutlamasina gittigim mehmet mi:)?
beni nasil tanidigini cikaramadim ama acaba sende, bagdat caddesinde bir orman kackini tarafindan arabamdan kacirilan kiz misin?
ha haaa evet iste ta kendisiyim :)))))
seni nasil cikardigima gelince, ben zeki bir kizim :P baktim hilton'dan birilerini taniyor, information technologies, adi mehmet, eee bi de abu dhabi'de-ki bunu tolga soylemisti :), daha baska ipucuna gerek yoktu, senden bir adet daha var midir oralarda? tahmin etmek zor olmadi yani :)) dunya kucuk!
masallah kizimiz akil kupu... ben ve burcu dunyanin kucuk oldugunu zaten biliyoruz. arkadasliklarimiz dubaiye kadar uzamisti.. neyse burcunun blog'unu yeterince mesgul ettik. eger yazmak istersen tolga'dan mailimi alabilirsin. karsilastigima memnun oldum. gorusmek uzere.
Ha ha... hem bolunerek hem de birleserek cogaliyoruz :)
sayfan ve yazıların çok hoş tebrik etmeden geçmek istemedim
hayalci bi tipe benziyorsun ne hoş
ben kar ın yağmasını da popomun ıslanmasını da istemiyorum çünkü soğuktan nefret ediyorum.nolcak şimdi anlaşamayacakmıyız seninle hıı :))
Post a Comment